Even hadden we oogcontact - of wat daarvoor moest doorgaan - en overstoorbaar maakte ik de foto die ik wou en wandelde zonder omkijken verder, opgezadeld met een toch wel bevreemdend gevoel. "Dat lelijke mormel had wel iets", dacht ik en met een op dat moment voor mij belachelijk lachje op mijn mond, keerde ik op mijn stappen terug. "Dag Schoonheid", zei ik maar voor alle zekerheid in mezelf..."laat me je eens door mijn lens bewonderen...". Niet zij, maar ik was verkocht! De Antiekmarkt zal nooit meer hetzelfde zijn met al die mooie, en ja ook vaak echt wel schreeuwlelijke poppen die roerloos in alle stilte om aandacht roepen en tieren!
Een bloemlezing van een inmiddels langlopend fotoproject...en misschien haalt zo'n poppenportret wel de cover van een boek of past het perfect ter illustratie bij een bepaald artikel?...Wie weet...!
Poppen van toen...toch ook nog poppen van nu...
Meer foto's kan je bekijken via www.kunstfotografie.patricksmeets.be
